1
מיין וואונדער־וואַנדער־שפּראַך,
מ'האָט דיך געהערט אויף אַלע וועגן.
היינט גייסטו מיט אַ שמאָלן שליאַך.
איך וועל זיין דיין וואַנדער־שטעקן.
גייסט צום יריד נאָך, מיט די פּעק,
פול און וואָגיק יעדער פּעקל
וועסט ניט פאַרהאַלטן זיך אין וועג –
היינט בין איך דיין וואַנדער־שטעקן.
מע וויל זאָלסט שטיין אין אַ מוזיי,
מע האָט געוואָלט דיין שפּור פאַרמעקן.
דאָך ביסט אין וועג!
וועסט ווייטער גיין! –
איך וועל זיין דיין וואַנדער־שטעקן!
2
יידיש, צעפּאַקעווע די פּעקלעך,
מיר בלייבן דאָ,
מיר גייען ניט אַוועק.
גענוג צו דרעמלען,
עס קלינגט פון לאַנג דער וועקער
און ניט די גלעקער –
רופן דיך צום לעצטן וועג.
אַנטשולדיק זיך
פאַר די באַגלייטער־חברה,
כאָטש זייערע טיכעלעך פון טרערן זיינען נאַס,
כאָטש אויף פּאַפּירעלעך זיי האָבן שיינע רעדעס –
זאָג האָסט געשפּאַסט.
דו האָסט דאָך ליב אַ שפּאַס.
ס'איז ניט די צייט נאָך
פאַר געזעגן־כוסות.
סע איז נאָך פרי
צו זיצן אויף די פּעק.
יידיש, צעפּאַקעווע די אוצרות!
מיר בלייבן דאָ,
מיר גייען ניט אַוועק!
3
פיל פּעק געבראַכט כ'האָב אויפן מאַרק.
אויב געלט איר האָט ניט אויף צו קויפן
איך וועל אייך שענקען, כ'בין ניט קאַרג.
כ'נעם פון פּאַק אַ ליד אַרויס...
לעבן מיר די אוצרות שטראַלן,
ס'איז וואַרעם, ווי אין מאַמעס שויס.
באַלד פאַרמאַכט זיך דער יריד –
כ'בעט אייך, טוט מיר ניט קיין טובות,
קיין נדבות דאַרף איך ניט.
איינס, צוויי, דריי און אפשר פיר,
איך פון ראָטשילדן בין רייכער
צווישן גבירים אַ גביר.
אוצרות האָבן תמיד ווערט,
ער וועט קומען נאָך מיין קונה
די געקלאַפּ פון טריט איך הער.
צוליב איר און צוליב דיר
אויפן מאַרק איך קום באַגינען
שפּעט פאַר נאַכט כ'פאַרמאַך די טיר.
געשלייפט האָבן מיט בלוט און טרער,
צוליב זיי כ'בין אַ פאַרקויפער,
ווייל אויב ניט איך, איז ווער זשע, ווער?
די פּעק צעפּאַקעווען פאַר פרי,
רייסן ביז פאַר נאַכט דעם גאָרגל,
זינגען אויפן מאַרק: קופּי?..
היינט איך פאַרקויף זיי אויפן מאַרק.
אויב געלט איר האָט ניט אויף צו קויפן
איך וועל אייך שענקען, כ'בין ניט קאַרג...
*
0 Comments:
הוסף רשומת תגובה
<< Home